فراز 15 از دعای 32 ( طلب آمرزش الهی )

پس اين (جاى من) جاى پناه آورنده‌ى به تو و جاى اقراركننده‌ى (به گناه خويش) براى تو است، پس بايد احسان تو از من تنگى نكند، و عفوت از من كوتاهى ننمايد، و من بى‌بهره‌ترين بندگان توبه‌كنندگان تو و نوميدترين گروهى كه نزد تو آيند و اميدوارند نباشم، و مرا بيامرز، زيرا تو بهترين آمرزندگانى (چون آمرزش او براى سود به دست آوردن يا جلوگيرى از زيان نيست، بلكه تنها از روى فضل و كرم و بزرگوارى است)

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.