فراز 15 از دعای 32 ( طلب آمرزش الهی )

پس اين جايگاه كسى است كه به تو پناه آورده، و محل كسى است كه در پيشگاهت اعتراف كرده، پس مبادا دايره فضل تو بر من تنگ آيد، و دست عفو تو به من نرسد، و مبادا من تهيدست‌ترين بندگان توبه‌كار تو، و نوميدترين ميهمانان و زائران آرزومند تو باشم، و مرا بيامرز، كه تو بهترين آمرزندگانى.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.