        
قرآن کریممفاتیح الجناننهج البلاغهصحیفه سجادیهآشنایی با استاد انصاریان
                سخنرانی‌ها
            کتابخانه دیجیتال سخنرانی  مکتوبدروس تفسیر سوره حمددروس تفسیر سوره بقرهدروس تفسیر نهج‌البلاغه(خطبه 86)دروس تفسیر نهج‌البلاغه(خطبه 234)
                    فروشگاه اینترنتی
                
                مقالات دینی و اخلاقی
            پاسخ به شبهات دینی و اعتقادی اخبار و گزارش ها 
            کلیپ‌ها
            نگارخانهتالیفاتمرکز نشربرنامه سخنرانی‌هاسخنرانی مکتوب
    
            فارسی
        
             English 
             عربی 
             اردو 
             Français 
             Azəri 
             Deutsch 
             Indonesian 
             Hindi 
             বাঙ্গালী 
             Pусский 
             Español 
             Turkish 
             ไทยแลนด์ 
        
                    پنجشنبه 20 ارديبهشت 1403                
            -
                
                    الخميس 29 شوال 1445                
            
            قرآن کریم
            مفاتیح الجنان
            نهج البلاغه
            صحیفه سجادیه

انتخاب دعا انتخاب فراز

فراز 17 از دعای 32 ( اعتراف به کوتاهی و کوچکی عمل )

وَ لَا أَسْتَشْهِدُ عَلَى صِيَامِي نَهَاراً ، وَ لَا أَسْتَجِيرُ بِتَهَجُّدِي لَيْلًا ، وَ لَا تُثْنِي عَلَيَّ بِإِحْيَائِهَا سُنَّةٌ حَاشَا فُرُوضِكَ الَّتِي مَنْ ضَيَّعَهَا هَلَكَ .

انتخاب ترجمه

نه روزى را به روزه گرفتن گواه (طاعت و بندگى خويش) به درگاهت برگرفتم و نه شبى را به تهجد (و نماز شب) قيام كردم و به سحرخيزى به درگاه رحمتت پناه جستم و نه به احياء سنت الهى پرداختم تا بقاى آن سنت موجب سعادت و حسن ثناء و نام نيك من گردد حاشا كه هر كس جانب احترام فرايض و واجبات احكامت را فروگذارد هلاك خواهد شد (يعنى من به سبب تفريط و ترك احياء و ابقاء سنت و فروض احكامت مستوجب هلاكت و عذاب هستم ولى تو به لطف و كرمت مرا عفو فرمودى)

انتخاب شرح