فراز 18 از دعای 32 ( پرده پوشی خداوند درمقابل گناهان )

هرگز نتوانم با فضيلت يك كار مستحب، خود را به تو نزديك كنم، چرا كه بسيارى از واجبات تو را ناديده انگاشته‌ام، و از امر و نهى تو پا را فراتر گذاشته‌ام و حرمت‌هايى را شكسته و گناهان بزرگى را مرتكب شده‌ام كه تو مرا از رسوايى‌هاى آنها به سلامت داشتى، و آن گناهان پوشيده ماند.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.