فراز 19 از دعای 32 ( بیم و امید الهی )

اينجا كه من ايستاده‌ام، جايگاه كسى است كه خود را براى تو از گناه برحذر داشته و بر خود خشمگين و از تو خشنود است. با دلى شكسته و نزار، و گردنى كج و پشتى خميده از بار سنگين گناه، با تو روبه‌رو گرديده، در حالى كه ميان شوق به تو و بيم از تو بر جا ايستاده است،

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.