فراز 20 از دعای 32 ( رحمت و بخشش الهی مایۀ امید بندگان )

سزاوارتر از تو كس نيافته كه دل در او بندد، يا از او بترسد، يا از او بپرهيزد. اى پروردگار من، آنچه را بدان اميد بسته‌ام به من ارزانى دار و از آنچه بيمناكم امان ده و رحمت سودمند خويش صله‌ى من ساز، كه تو كريم‌تر كسى هستى كه دست سئوال پيش او دارند.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.