فراز 20 از دعای 32 ( رحمت و بخشش الهی مایۀ امید بندگان )

و تو شايسته‌تر كسى هستى كه به او اميد ورزد و سزاوار كسى هستى كه از او بترسد و بپرهيزد، پس اى پروردگار من، آنچه را به آن اميدوارم به من عطا كن، و از آنچه مى‌ترسم مرا ايمن ساز. و عائده‌ى رحمتت را به من تفضل فرماى زيرا كه تو كريمترين مسئولينى‌

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.