فراز 20 از دعای 32 ( رحمت و بخشش الهی مایۀ امید بندگان )

ز يكسوى بيم و ز يكسو اميد فرو كاهد آن و دهد اين نويد همانا تو باشى سزاوارتر ز هر كس كه باشد به سويت نظر تو شايسته‌تر بهر پرهيز و بيم به اميد ما را ببخش اى رحيم مرا زآنچه بيم است ده ايمنى سزد گر ز رحمت نظر افكنى كز آنان كه خواهد از او بنده‌اى مهين مهربانى و بخشنده‌اى

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.