فراز 20 از دعای 32 ( رحمت و بخشش الهی مایۀ امید بندگان )

و تو سزاوارترين كسى هستى كه به او اميد ورزيده و شايسته‌ترين كسى هستى كه از او ترسيده و پرهيز كرده است. پس اى پروردگارم! آنچه را بدان اميد بسته‌ام به من عطا فرما و از آنچه مى‌ترسم ايمنى بخش و از رحمت خود بهره‌اى نصيب من گردان، زيرا تو بزرگوارترين كسى هستى كه از او درخواست مى‌شود.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.