خدايا بر اين قوم نيكو نهاد
در اين راز پوشى نبود اعتماد
به لطف توام اعتماد است و بس
تو در خورد اين اعتمادى و بس
از آنها كه رو سوى آنها برند
تويى مهربانتر تو اى ارجمند
به من رحم كن اى خداى رحيم
كه دانم كه لطف تو باشد عميم
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.