فارسی
فراز 24 از دعای 32 ( توصیف شرایط انسان در رحم مادر )
حَتَّى إِذَا احْتَجْتُ إِلَى رِزْقِكَ ، وَ لَمْ أَسْتَغْنِ عَنْ غِيَاثِ فَضْلِكَ ، جَعَلْتَ لِي قُوتاً مِنْ فَضْلِ طَعَامٍ وَ شَرَابٍ أَجْرَيْتَهُ لِأَمَتِكَ الَّتِي أَسْكَنْتَنِي جَوْفَهَا ، وَ أَوْدَعْتَنِي قَرَارَ رَحِمِهَا .
و هر زمانكه) بر تكميل خود (به رزق تو محتاج بودمى و بى‌نياز از فضل و احسانت نبودمى) بلكه در همه حال به فضل و كرم نيازمند بوده و هستم) تو قوت غذاى مرا از فضل و زيادتى طعام و شراب كنيزت (همان مادرم) كه در درون او مرا مسكن دادى و در مقر رحمش وديعه گذاردى آنجا از زيادى غذاى مادرم (يعنى خون حيض او) مرا تغذيه و قوت (لايق به حالم) به من رسانيدى
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - محمد بن سلیمان تنکابنی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
