تا اينكه چون من به رزق تو محتاج بودهام و هرگز از يارى و فضل تو بىنياز نبودهام، براى من از فضل طعام و شراب، غذايى قرار دادى و آن را در اندرون كنيز خودت (مادر) جاى دادى و در جايگاه رحم او به وديعت نهادى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.