فراز 26 از دعای 32 ( فضل و احسان همیشگی خدا نسبت به بندگان )

اما مرا از روى احسان مانند يك نيكوكار مهربان غذا دادى، و اين كار را از باب كرم تا كنون در حق من انجام مى‌دهى، هيچ گاه از نيكى تو خالى نيستم، و هرگز خوش رفتارى تو درباره من به تأخير نمى‌افتد، و با اين همه اطمينان من به تو استوار نمى‌شود تا خود را براى آنچه نزد تو برايم پر بهره‌تر است يكدله سازم.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.