و از آتشى كه استخوانها را مىپوساند و ساكنين خود را از آبجوش سيراب مىسازد. و از آتشى كه بر زارىكنندگانش ابقاء نمىكند، و بر مهر جويانش رحم نمىآورد و بر تخفيف از كسى كه برايش خضوع كند و در برابرش تسليم شود، قادر نيست (آتشى كه) ساكنين خود را با سوزندهترين عقاب دردناك خود و با مصيبت سخت ديدار مىكند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.