و از آتشى كه روشنى آن تاريكى است و آسان (اندك) آن دردناك، و دورش نزديك است، و از آتشى كه پارهاى از آن پارهى ديگر را مىخورد، و برخى از آن بر برخى حمله مىآورد (رويهم ميغلطد) و از آتشى كه استخوانها را مىپوساند، و به ساكنين خود آب جوش مىآشاماند، و از آتشى كه به هر كه به سوى آن زارى كند مهربانى نكند و به كسى كه از آن مهربانى طلبد رحم نمىكند، و بر سبك كردن از كسى كه برايش فروتنى نمايد و آنرا فرمانبردار شود توانا نيست، ساكنين خود را با گرمترين عذاب و كيفر دردناك و گرفتارى سخت ديدار مىكند،
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.