پناهم ده از آتش جانستان
كه پوشاند از گرمىاش استخوان
به حلقوم هر دوزخى آب جوش
بريزد پس آنگاه گويد بنوش
نه ابقا نمايد به زارى كنان
نه رحم آورد نيز بر مهربان
نه تخفيف در اوست بر خاشعين
چو تسليم باشى بود اينچنين
كند ساكنينش به شدت عقاب
به برخورد او هست مدهش عذاب
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.