(بارالها!) از همان آتشى كه استخوانها را مىپوساند و بر دوزخيان آب جوشان مىنوشاند، از آتشى كه بر زارى اهل عذاب ترحم نمىكند، و بر التماس لابه كنندگانش نمىبخشايد و بر حال كسانى كه از او طلب رحمت و عطوفت دارند مهربانى نمىكند (چرا كه) قادر نيست تا (عذاب) كسانى را كه رام و تسليم اويند و در برابر او فروتنى و اظهار مذلت مىكنند، و تخفيف دهد، از همان آتشى كه دوزخيان را با عذابى هولناك و دردناكترين عقاب ديدار مىكند (به تو پناه مىبرم).
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.