و از آتشى كه استخوانها را پوسيده مىسازد و اهل خود را آب جوش مىخوراند. و از آتشى كه كسى به آن زارى كند اعتنا نمىكند و از سوزاندن فروگذارى نمىنمايد. و بر كسى كه از آن خواستار مهربانى باشد، رحم نمىكند. و بر تخفيف دادن و سبك كردن از كسى كه براى آن خوارى و كوچكى كند و مطيع و فرمانبردار آن باشد و تسليم شود، يارايى ندارد. ساكنان خود را با گرمترين چيزى از كيفر دردناك و مجازات سخت برخورد مىكند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.