فراز 33 از دعای 32 ( قدرت و توانایی مطلق الهی )

كه همانا توئى كه خلق را (هر كه بخواهى) از كار ناپسند و ناشايسته محفوظ مى‌دارى و نيكوكارى عطا مى‌كنى. (يعنى تنها توئى كه هر كه را بخواهى حسن توفيق و شوق كار خير و حظ نيكوكارى عطا مى‌كنى و اگر بندگان را لطف و كرمت شامل نشود و آنها را به خود واگذارى همه به گناه و خطا مايل شوند و به هواى نفس و حب دنيا دل بازند و به لذات فانى دنيا پردازند و از اطاعت شهوت بر هلاك خود بشتابند) و توئى (يگانه سلطان مقتدر عالم) كه هر چه بخواهى مى‌كنى و قدرت كامله‌ات بر همه عالم نافذ است‌

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.