در مسير معرفت تو، صفتها به گمراهى روند، و نعتها (پيش از بيان آنچه سزاوار توست) از هم گسيخته شوند، و خيالهاى دقيق و ظريف در پيشگاه عظمتت به حيرت افتند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.