(خدايا!) من بندهاى هستم كه در عمل ضعيفم و آرزو بسيار دارم و وسايل پيوند با تو از دستم بيرون رفته و فقط رحمت تو باعث پيوند شده است و رشتههاى اميدم همه پاره گشته مگر ريسمان اميد به عفو تو كه به آن چنگ زدهام.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.