فراز 2 از دعای 34 ( ستّاریت و بخشش و عفو الهی )

(بارالها!) چه بسيار اعمالى كه مورد نهى تو بودند و ما مرتكب شديم و چه بسيار اعمالى كه فرمان به انجامش دادى و ما را از آن باخبر ساختى و ما (از حد بندگى خود) پا فراتر نهاديم (و از انجام آن‌ها سر باز زديم)، و چه بسا اعمال ناپسند و ناروا كه فرا گرفتيم و تو از آن‌ها آگاه بودى و كسى جز تو ناظر اعمال ما نبود، و با آن كه بهتر از هر كس قادر به فاش كردن آن‌ها بودى ولى عفو و گذشت (بى نهايت) تو در برابر چشم مردم كشيد و درمقابل گوش آنان سد و مانعى قرار داد (تا صحبت گنه‌آميز ما را نشنوند) تا رسواى عام و خاص نگرديم.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.