الهى، درود تو بر «محمد» و خاندان او باد.
بصير و نصيرا، چنان مكن كه بر دنيا دوستان و ثروت خواهان، رشك آورم و خواست تو را از ياد ببرم و رضاى تو را خوار شمارم، و به بلاى نادارى مبتلا شوم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.