خدايا! بر محمد و دودمانش درود فرست، و مرا به آنچه بر ايشان (بندگانت) ارزانى داشتهاى، فريفته مساز، و آنان را به نعمتى كه از من بازداشتهاى، مفتون مگردان، تا بر آفريدگانت حسد ورزم و تقدير تو را سبك بشمارم.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.