خداوندا گر اين ابر از علامت
ز خشم و نقمت از تو شد هدايت
همى خواهى كه ما را از گناهان
ز كيفر بر عذابى را نمايان
سزاى كار ما كردار و افعال
كنار ما گذارى واى بر حال
ز خشم تو بيابم در پناهت
ز توبه بهر جبران پيشگاهت
كه از افعال زشتم كرده توبت
به درگاه تو بر اميد رحمت
طلب كرده ز بخشش بر خدايم
اميد من تويى عفوت روايم
خدايا آن كسانى را كه گمراه
و نشناسند حق يكتا و الاه
به يكتايى نكردندت پرستش
بلا را سوى آنان بر فرستش
محيط آسمان آن كسان را
ز ابرى از بلا پر ساز آن را
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.