فراز 4 از دعای 36 ( درخواست باران و رزق و روزی )

و بر اين كشتزار ما ز نعمت نما سيراب تو از ابر رحمت چنان كن تا كه چشمان در ره تو به ياد تو اميد از درگه تو كه هرگز رحمتت زان مرحمت‌ها ز لطف خود مگيرى باز از ما خداوندا توانگر باشدش آن كه از تو مايه گيرد نيست پايان و آن كس تندرست است و سلامت ز رنجش ايمنى از تو سعادت‌

استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.