خدایا! خشکی سرزمینهای ما را به بارانت برطرف کن و شدّت خشم سینۀ ما را به رزق و روزی خود بیرون فرما و ما را از خود به غیر خود مشغول و سرگرم مکن و مایه و منبع نیکی خود را از ما جدا مساز؛ چه این که بینیاز کسی است که تواش بینیاز کنی و سالم کسی است که تواش از هر شرّی نگاه داری.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.