خدايا، خشكى سرزمينهاى ما را به آبيارى خود برطرف ساز، و عقده دل ما را به رزق و روزيت بگشا، و ما را از خودت به غير خودت سرگرم مدار، و رشته احسانت را از جمع ما مبر، زيرا كه بى نياز كسى است كه تو بى نيازش كرده باشى، و تندرست كسى است كه تو نگاهش داشته باشى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.