اگر مىخواستى فرمان بردار را بر آنچه خود توفيق عملش دادهاى به عدالت پاداش دهى بيم آن بود كه ثواب تو را از دست دهد و نعمتت از كفش همى برود، اما به كرمت او را در برابر مدت زمان زودگذر بندگىاش پاداش جاودانه اخروى عطا كنى و در قبال كردارى كه پايانش نزديك و فانى است پاداشى بى پايان و بيكران دهى.