اى خداى من، اين حال كسى است كه تو را فرمان برده باشد و راه كسى است كه تو را عبادت كرده باشد. اما در كيفر آن كس كه در امر تو عصيان ورزيده و مرتكب مناهى شده، تعجيل نكردى باشد كه از معصيت تو دست بردارد و به طاعت تو باز گردد، حال آنكه در همان نخستين گناه، مستحق همه عقوبتهايى بود كه براى همهى آفريدگانت مهيا داشتهاى.