فراز 6 از دعای 37 ( پاداش عظیم الهی )

جزاى بسيار مى‌دهى عمل اندكى را كه پذيرفته‌اى، و طاعت و فرمانبرى كمى را پاداش مى‌دهى تا اينكه گوئيا شكر بندگانت كه پاداششان را بر آن لازم گردانيده‌اى و جزاى آنان را از آن بزرگ نموده‌اى كارى است كه بى (قدرت و توانائى دادن) تو بر امتناع و باز ايستادن از آن قدرت دارند پس از اينرو آنها را پاداش داده‌اى، يا سبب آن سپاسگزارى به دست تو نبوده پس از اينرو اينان را مزد داده‌اى!

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.