فراز 6 از دعای 37 ( پاداش عظیم الهی )

كار كمى را كه بپذيرى (كه به شكرانه، انجام دهند) پاداش مى‌بخشى، و طاعت اندك را مزد مى‌دهى، تا آنجا كه گوئى پاداش سپاسگزارى بندگانت را كه واجب فرموده‌اى، و اجرشان را كه عظيم ساخته‌اى، چيزى است كه مى‌توانسته‌اند در پيشگاهت، از آن، امتناع ورزند، بدين جهت، پاداششان دادى، يا گويى سبب آن به دست تو نبوده و از اين رو، به آنان مزد، عطا كردى،

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.