فراز 7 از دعای 37 ( عطای خداوند به بندگان )

بلكه اى خداى من!، تو مالك امر آنان بوده‌اى پيش از آنكه ايشان مالك عبادتت شوند، و مزدشان را مهيا داشتى قبل از آنكه به طاعتت درآيند، و اين، از آن جهت است كه آيين تو تفضل، و عادتت احسان، و طريقه‌ات عفو است.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.