فراز 7 از دعای 37 ( عطای خداوند به بندگان )

بلكه- اى خداى من- بيش از آن كه آنان قدرت عبادت تو را داشته باشند تو مالك امر آنان بوده‌اى و پيش از آن كه در راه اطاعت تو اقدام كنند مزد و ثوابشان را آماده و شمارش كرده‌اى. و اين بدان جهت است كه روش تو انعام و عادت تو احسان و راه و طريقه‌ى تو عفو و بخشش است.

استاد انصاریان برای این فراز شرحی ننوشته‌اند.