اى خداى من! آن را دربارهى كسى انجام ده كه ترسش از تو از طمعش در تو بيشتر است، و كسى كه نوميديش از نجات از اميدش براى رهايى پابرجاتر است، نه اين كه نوميديش از باب يأس از رحمتت مىباشد، يا اين كه طمعش از روى فريب خوردن باشد، بلكه به خاطر كمى نيكيهايش در ميان گناهانش، و سستى دليلهايش در همهى دادخواهىهاى او مىباشد،
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.