فراز 14 از دعای 39 ( تنزیه خداوند از اسم هایی که دیگران به آن خوانده می‌شوند )

ذكر و ياد تو در ميان كسانى كه از آنها ياد مى‌شود برتر است، و نامهايت مقدس و منزله است از اين كه حسب و نسب داران به آنها ناميده شوند، و نعمتهايت در ميان همه‌ى آفريدگان پراكنده و منتشر است، بنابراين، حمد و سپاس به خاطر اين همه بزرگوارى اى پروردگار جهانيان ويژه و مخصوص تو است.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.