و آنگاه مرا از آنچه مستلزم داورى توست نگاه دار و از هر آنچه داد تو بدان حكم مىكند رهايى بخش، چرا كه توان من از پس كيفر تو برنمىآيد و طاقتم خشم تو را برنمىتابد و اگر به انگيزهى حق مدارى مرا مكافات دهى هلاكم مىكنى و اگر هر آينه در ذيل رحمت خويش در نپوشانيم تباهم كردهاى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.