مرا نيز از ستم بر كيفرى را
مگيرى در مقابل داورى را
وز آنچه عدل تو زين ماجرايم
حكومت مىكند عفوت روايم
كه زيرا پيكر من زين عقوبت
ضعيف و زار نى آورده طاقت
اگر بر حق و عدل تو برابر
مكافاتم كنى اى حى داور
هلاك من بود حتى ز نقمت
اگر آن فضل عفو تو ز رحمت
بدادم نارسد فكرم تباه است
از اين غم روزگار من سياه است
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.