و مرا از كيفرى كه حكم تو ايجاب مىكند، نگاه دار، و مرا از پيامدهاى عدل خويش رهايى ده، چرا كه تحمل من تاب كيفر و انتقام تو را ندارد. و توان من از عهدهى قهر و خشم تو بر نمىآيد، كه اگر به عدل خويش با من رفتار كنى نابود مىشوم و اگر به رحمت خويش (لباس عافيت بر تن من) نپوشى تباه خواهم شد.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.