الهى اين نژاد از سرنوشتى
چنان فرخنده سازى بر سرشتى
كه همواره كناره از مفاسد
و از هر معصيت دور از معاند
و چون اسلاف خود در پارسايى
شود او پاكدامن در ادايى
چنان بنما كه اين درهاى جنت
بر اين قومى گشوده از محبت
كه بر وسعت ز عظماى بهشتى
به پيش پايشان افزوده گشتى
و از افسون اهريمن ز نيرنگ
از او ايمن نگردد كارشان لنگ
كمك از هر شدايد بر تو اميد
در اين مورد نگشته از تو نوميد
حوادث وحشتانگيز شب و روز
خدايا در پناهت كن تو محفوظ
بجز خير و بركت در زمانه
نبينندى به خود در اين ميانه
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.