و به سبب آن درود و رحمت، بر اعتقاد نيكوشان برانگيزى كه فقط به تو چشم اميد داشته باشند و چنان كنى كه به آن چه نزد توست، دلبسته شوند و در آن چه ديگر بندگان در دست دارند، گمان بد و تهمت روا ندارند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فرازهای قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.