فارسی
فراز 15 از دعای 42 ( نجات از اندوه روز قیامت و ترس‌های آن با قرآن )
وَ ارْحَمْ بِالْقُرْآنِ فِي مَوْقِفِ الْعَرْضِ عَلَيْكَ ذُلَّ مَقَامِنَا ، وَ ثَبِّتْ بِهِ عِنْدَ اضْطِرَابِ جِسْرِ جَهَنَّمَ يَوْمَ الَْمجَازِ عَلَيْهَا زَلَلَ أَقْدَامِنَا ، وَ نَوِّرْ بِهِ قَبْلَ الْبَعْثِ سُدَفَ قُبُورِنَا ، وَ نَجِّنَا بِهِ مِنْ كُلِّ كَرْبٍ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وَ شَدَائِدِ أَهْوَالِ يَوْمِ الطَّامَّةِ
و به وسيله‌ى قرآن در جاى صف بستن و به يك رشته درآمدن در برابر تو برخوارى مقام و مرتبه‌ى ما رحم فرما، و هنگام لرزيدن پل دوزخ در روز گذشتن از آن لغزش گامهاى ما را ثابت و پابرجا بدار (اخبار بسيار از ائمه‌ى معصومين- عليهم‌السلام- رسيده: روز قيامت پلى بر روى دوزخ كشيده مى‌شود كه اول آن موقف و جاى ايستادن براى حساب و وارسى است و آخر آن بر در بهشت است، هر كه خدا را اطاعت كرده از آن مى‌گذرد و به بهشت مى‌رود و هر كه او را معصيت نموده از دو سمت آن به آتش مى‌افتد، و در وصف آن رسيده: كه از مو باريكتر و از شمشير برنده‌تر است، و مومن مانند برق تندرو از آن مى‌گذرد، و در بعض اخبار رسيده: صراط و پل دوزخ مى‌لرزد و اهلش را مى‌لرزاند به طورى كه مفاصل و پيوندهاى اندام ايشان به هم زده مى‌شود، و مردم مانند مورچه‌هاى ريز در آتش مى‌افتند، و جز كسى را كه خدا رحم مى‌كند از آن رهائى نمى‌يابند) و پيش از برانگيختن (زنده شدن در قيامت) تاريكى قبرهاى ما را روشن فرما، و ما را روز رستاخيز از هر اندوهى و از ترسهاى سخت روز قيامت (كه مصيبت و سختى آن بالاترين مصائب و سختيها است) نجات ده
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.
انتخاب شرح:
- حسین انصاریان - محمد رضا آشتیاني - محمد جعفر امامی - محمد بن سلیمان تنکابنی - محمد علي مدرسی چهاردهی - بدیع الزمان قهپائی - سید عليخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید علیخان حسينی حسنی مدنی شيرازی - سید محمد باقر حسينی (داماد) - سید محمد باقر موسوی حسينی شيرازی - سید محمد حسین فضل الله - سید محمد شيرازی - سید نعمة الله جزائری - عباس علی موسوی - محمد جواد مغنیه - محمد دارابی - نبیل شعبان
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
