بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و ما را از كسانى قرار ده كه به ريسمان (يا عهد و پيمان) قرآن چنگ مىزنند، و از چيزهائى كه مانند يكديگرند و به هم اشتباه مىشوند (كه حق در آنها از باطل شناخته نگردد) به پناهگاه محكم و استوارش پناه مىبرند، و در سايهى بال (حمايت و نگهدارى) آن آرام گيرند، و به روشنى بامدادش راه مىيابند، چنانكه به روشنى صبح چيزهاى پوشيدهى به تاريكى شب آشكار مىشود همچنين از راهنمائى قرآن به حقائق پنهان شدهى در تاريكى جهل و نادانى دست مىيابند) و به درخشيدن روشنائى آن اقتدا مىكنند (از احكام و دستورهاى آن پيروى مىنمايند) و از چراغ آن چراغ مىافروزند (به وسيلهى آن به حقائق و علوم پى مىبرند) و هدايت و رستگارى را در غير آن (به گمان اينكه حق و درست آنست) نمىطلبند (زيرا طلب هدايت در غير قرآن كفر و گمراهى است، رسول خدا- صلى الله عليه و آله- فرموده: كسى كه هدايت را در غير قرآن بطلبد خداوند او را گمراه گرداند)
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.