بار خدايا، بر محمد و آل او درود فرست و ما را از كسانى قرار ده كه به ريسمان قرآن چنگ مىزنند و به گاه شبهات به دژ محكم و استوارش پناه مىبرند و در سايهى امتداد يافتهى بال آن آرام مىگيرند، و به وسيلهى روشنى بامدادش راه مىيابند، آن را مشعل فروزندهى راه خود قرار مىدهند و چراغ (شناخت) خود را از آن مىگيرند و هدايت و رستگارى را در غير آن نمىطلبند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.