خدايا! بر محمد و دودمانش درود فرست، و ما را از كسانى قرار ده كه بر ريسمان قرآن چنگ مىزنند، و از خطر آيات متشابه (تأويلپذير) آن، در دژ استوار محكمش (آيات صريح و روشن آن) پناه مىگيرند، در سايهى بال و پر آن مىآسايند، و در پرتو روشنى بامدادش راه مىيابند، و از درخشش اشراق آن، پيروى مىكنند، و از چراغ تابان آن، روشنى برمىگيرند، و از تابش فروغ چراغش جان خويش را روشن مىسازند، و هدايت را تنها از او مىطلبند.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.