ايمان آوردم به آن كس كه تاريكيها را به وسيلهى تو روشن كرد، و مبهمات را در پرتوت آشكار ساخت، و تو را نشانى از نشانهاى جهاندارى و علامتى از علامات پادشاهى خود قرار داد. و در چنبر فزونى و كاستى و طلوع و غروب، و تابندگى و گرفتگى مسخر ساخت. در همهى اين احوال، تو او را مطيع فرمان، و به سوى ارادهاش شتابانى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.