به آن خدايى كه به وسيلهى تو تاريكيها را روشن كرد، گرويده و ايمان آوردم. و آن كه به سبب تو پوشيدهها و نادانستهها را روشن و آشكار ساخت. و تو را نشانهاى از نشانههاى صاحب اختيارى و مالك بودنش و علامتى از علامتهاى قدرت و تسلط و تواناييش قرار داد. و تو را با فزونى يافتن، و كم شدن و كاستن، و طلوع كردن و درآمدن، و غروب نمودن و پنهان شدن، و به نورافشانى كردن و گرفته شدن بكار گرفت. در همهى اين ادوار و احوال و چگونگيها تو او را مطيع و فرمانبردار و به سوى خواسته و ارادهى او شتابان هستى.
استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.