بار خدايا و ما را در باقى ماهها و روزها تا زمانى كه زنده دارى همچنين (به طورى كه براى ماه رمضان درخواست شد) قرار ده، و ما را از بندگان شايستهات بگردان كه (الذين يرثون الفردوس هم فيها خالدون «س 23 ى 11» يعنى) آنان بهشت را به ميراث مىبرند در حالى كه در آن جاويد هستند (گفتهاند: بهشت مسكن و جايگاه پدر ما حضرت آدم- على نبينا و آله و عليهالسلام- بوده پس هرگاه به فرزندان او داده شود مانند آنست كه از او به آنها ارث رسيده) و آنانكه آنچه (صدقات) را مىدهند در حالى مىدهند كه دلهاشان از (انديشهى) بازگشت به سوى پروردگارشان ترسان است، و از آنانكه در نيكيها مىشتابند و ايشان براى آن نيكيها (بر ديگران) پيشى گيرندهاند (على ابن ابراهيم- رحمه الله- فرموده: ايشان اميرالمومنين و ائمهى طاهرين- عليهمالسلام- هستند كه بعد از پيغمبر- صلى الله عليه و آله- كسى از ايشان در علم و عمل پيشى نگرفته است، و جملهى و الذين يوتون ما اتوا و قلوبهم و جله انهم الى ربهم راجعون، و من الذين يسارعون فى الخيرات و هم لها سابقون كه در بالا ترجمه و شرح شد از قرآن كريم «س 23 ى 61 و 60» اقتباس شده، و فرمايش امام- عليهالسلام- و من الذين يسارعون فى الخيرات اقتباس از قول خداى تعالى: اولئك يسارعون فى الخيرات است، و در شرح جملهى دوازدهم از دعاى يكم گفتيم: اقتباس از قرآن مجيد در حقيقت قرآن نيست بلكه كلامى است، مانند آن، چون اگر قرآن بود تغيير در آن جائز نبود)