فراز 2 از دعای 44 ( ورود به راه‌های احسان پروردگار )

ستايش مخصوص خداوندى است كه دين خود را به ما ارزانى داشته، آيين و ملتش را به ما اختصاص داده، ما را در راه‌هاى احسانش راهى كرده تا ما با كمك گرفتن از احسان، آن راه را تا رسيدن به سرمنزل رضوانش بپيماييم و ستايشى كه او از ما بپذيرد و بدين وسيله از ما راضى و خشنود گردد.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.