فراز 2 از دعای 44 ( ورود به راه‌های احسان پروردگار )

سپاس و ستايش خداى راست كه دين خود را به ما آموخت، و آيين خود را ويژه‌ى ما گردانيد، و ما را به راه‌هاى احسان خويش كشانيد، تا به مدد ستايش او به سوى خشنودى‌اش ره پوييم؛ ستايشى كه از ما بپرورد و خرسند گردد.

استاد انصاریان این فراز را همراه با فراز قبل شرح کرده اند، برای مشاهده لطفا «اینجا» را کلیک کنید.